NIECODZIENNIK ODC. 141
Podczas gdy każdy ziemski kapłan stający codziennie do pełnienia obowiązków liturgicznych musi po wielekroć składać ofiary niemające mocy usunięcia jakiegokolwiek grzechu, to Jezus jedną ofiarą dokonał całkowitego odkupienia rodzaju ludzkiego ze wszystkich grzechów, a następnie na zawsze zasiadł na Tronie Bożego Majestatu w pełni mocy i chwały. Teraz oczekuje On jedynie, by Jego wrogowie zostali rzuceni Mu pod stopy. Jedną bowiem ofiarą otworzył na wieki drogę do doskonałości wszystkim tym, którzy poddają się uświęceniu. Potwierdza to Duch Świętego Boga, mówiąc: „Nowe Przymierze, które ustanowię z nimi będzie polegało na tym, że moje prawa umieszczę w ich myślach i wypiszę na ich sercach, a grzechów ich wspominać już więcej nie będę”. Skoro więc uwolnienia od kary za grzechy dostępuje się w Chrystusie, nie zachodzi już więcej potrzeba składania jakichkolwiek ofiar, gdyż dzięki krwi Jezusa zostało nam, bracia i siostry, otworzone wejście do Miejsca Najświętszego w Niebiosach! Chrystus odnowił dla nas tę możliwość przez ustanowienie Nowej Drogi Życia wiodącej przez Zasłonę, którą jest Jego święta natura.
HEBRAJCZYKÓW 10, 11-20 (NPD)
W świecie, gdzie wiele działań wydaje się zwykłymi transakcjami, pytanie, czy Boga można przekupić ofiarą, staje się niezwykle istotne. Aby odpowiedzieć na to pytanie, sięgamy do źródła prawdy, do Biblii, aby odkryć, co naprawdę przynosi nam zbawienie: wiara, łaska, dobre uczynki czy ofiara. W dziesiątym rozdziale Listu do Hebrajczyków czytamy: „Każdy kapłan dzień po dniu sprawuje swoją służbę i wiele razy składa te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Ten zaś, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga”. Te słowa mówią o rytualnym wysiłku kapłanów ze Starego Testamentu, którzy składali ofiary, ale to, niestety, nie mogło ludziom przynieść pełnego oczyszczenia (...)
Comments