NIECODZIENNIK ODC. 147
W tej sytuacji Chrystus przybył do nas jako Arcykapłan wspanialszej i doskonalszej Świątyni, to znaczy nie tej zbudowanej ludzkimi rękami, która – jak otaczające nas stworzenie – ma postać materialną. Nie przybył po to, by przelewać krew kozłów czy cieląt, lecz aby przelać własną krew i, wchodząc z nią do Miejsca Najświętszego w Bożej Świątyni w Niebiosach, raz na zawsze nabyć wieczne odkupienie dla tych, którzy w Nim składają całą swoją nadzieję. Podczas gdy krew kozłów i cieląt oraz posypanie popiołem jałówki miały jedynie znaczenie rytualne w zewnętrznym „oczyszczaniu” tych, których zbrukana natura nadal potrzebowała uświęcenia, to krew Chrystusa okazała moc nieskończenie większą. On bowiem, zgodnie z planem odwiecznego Ducha, złożył sam siebie w nieskazitelnej ofierze miłej Bogu. Dlatego właśnie Jego krew ma moc prawdziwego oczyszczenia naszych sumień z martwych uczynków i poprowadzenia nas w służbie Jedynemu, Żyjącemu i Prawdziwemu Bogu. Z tego powodu – aby uwolnić od grzechu ludzi żyjących w mocy pierwszego przymierza – Jezus przyjął rolę Gwaranta i Pośrednika Nowego Przymierza, które zapieczętował własną krwią. Uczynił to, by mogła wejść w życie Obietnica, że każdy, kto z ufnością odpowie na Jego wezwanie, otrzyma udział w Jego odwiecznym i nieskończonym dziedzictwie.
HEBRAJCZYKÓW 9, 11-15 (NPD)
List do Hebrajczyków powstał prawdopodobnie między sześćdziesiątym a siedemdziesiątym rokiem naszej ery. Istnieją pewne przesłanki sugerujące, że tekst został napisany przed zniszczeniem Jerozolimy w siedemdziesiątym roku. Fragment, który rozważamy, pokazuje nam, jak wielki jest dar, który otrzymaliśmy przez Jezusa Chrystusa. Pozwólcie, że przeniesiemy te starożytne słowa do naszego dzisiejszego życia, aby lepiej zrozumieć, jak mogą nas one prowadzić i wzmacniać w codziennych zmaganiach. Na początku autor Listu opisuje Chrystusa jako arcykapłana przyszłych dóbr. W tamtych czasach arcykapłan miał kluczową rolę w systemie ofiarnym Izraela. Miał prawo wejść do Miejsca Świętego, aby złożyć ofiarę za grzechy narodu. Jednak te ofiary były tylko cieniem przyszłej rzeczywistości. Dzisiaj mamy w Chrystusie arcykapłana, który przeszedł do doskonalszego przybytku, nie z cegły i kamienia, ale do niebiańskiego. (...)
Comments